بررسی الگوی پراکنش و رقابت درون گونه ای اُرس (juniperus polycarpos c. koch) در مراحل رویشی مختلف با استفاده از آمارۀ او-رینگ در جنگل های لاین استان خراسان رضوی

بررسی الگوی مکانی افراد یک گونه در مراحل رویشی مختلف و نیز اثرهای متقابل آنها به منظور درک پویایی مکانی و زمانی جوامع ضروری است. این تحقیق با هدف تعیین الگوی مکانی گونۀ اُرس در مراحل رویشی مختلف و همچنین بررسی رقابت درون گونه ای بین مراحل رویشی مختلف در جنگل های اُرس منطقۀ حفاظت شدۀ هزارمسجد خراسان رضوی انجام گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از چهار قطعه نمونۀ یک هکتاری به ابعاد 100´100 متر که به صورت تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. در داخل این قطعه ها، قطر تاج کلیۀ درختان اُرس اندازه گیری و مختصات مکانی آنها به روش فاصله- آزیموت تعیین شد. سپس این درختان براساس اندازۀ قطر تاج به سه طبقۀ نهال، جوان و بالغ تقسیم شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از حالت های تک متغیره و دومتغیرۀ آمارۀ او- رینگ به ترتیب به منظور بررسی الگوی مکانی و اجتماع پذیری پایه های اُرس انجام گرفت. نتایج نشان داد که الگوی کلی پراکنش پایه های اُرس در بیشتر موارد دست کم تا فاصلۀ 25 متری کپه ای است و پس از آن با بزرگ شدن مقیاس بررسی، به سمت الگوی تصادفی میل می کند. بررسی رقابت درون گونه ای و اثرهای متقابل بین مراحل رویشی مختلف اُرس نشان داد که رقابت معنی داری بین آنها وجود ندارد و در بیشتر موارد اثر متقابل از نوع جذب یا در نهایت خنثی است. سنگینی و محدودیت پراکنش میوۀ اُرس، نبود رقابت درون گونه ای و شرایط سخت محیطی رویشگاه از عوامل مؤثر در شکل دادن الگوی پراکنش اغلب کپه ای اُرس است.